13 jaar geleden kwam ik in een enorm diep zwart gat.
Mijn huwelijk liep stuk en alles maar dan ook alles veranderde voor mij en onze 2 kleine meiden van 4 en 6 jaar.
Ik hield me overeind met valium en veel drank om het allemaal enigszins uit te houden maar ik ging kapot van verdriet…
Ik voelde zoveel onrecht, boosheid, woede gewoon en was buiten zinnen. Ik kon het gewoon niet verwerken en had constant kortsluiting in mijn hoofd, het hoefde voor mij allemaal niet meer maar vanwege m’n meiden MOEST ik wel door.
Ik viel kilo’s af en woog nog maar 49 kilo.
Ik wilde alleen maar veel slapen en veel drinken om de pijn te verzachten
Dat dit ooit voorbij zou gaan (wat heel veel mensen zeiden) kon ik me niet voorstellen en hoop was ver te zoeken laat staan dat ik vertrouwen had ergens in.
Op m’n 40e was ik m’n gezin kwijt, m’n man, geen werk en moest ik naar een ander huis op zoek in een andere woonplaats dus ook een andere school voor de kinderen. Ik kon het niet behappen en wilde levenslang gaan slapen eigenlijk. Ik wilde deze gevoelens niet voelen en verdronk ze in bier en valium. (even voelde het rustiger maar owee de volgende dag)
Weet je wat ook heel erg was dat mensen meer en meer gingen zeggen dat ik er maar overheen moest komen want ik verdiende toch wel beter dan dit of “jezus ben maar blij dat je van hem af bent” of “hoe kan je nou zoveel verdriet hebben om iemand die jou niet meer wilt” en dat soort uitspraken
Nou toen kreeg ik er dus ook nog eens het gevoel bovenop dat ik mezelf teveel als slachtoffer zag en dat ik overeind moest blijven omwille van de kinderen (ja duhh alsof ik dat niet wist)
Resultaat was: nog meer schuldgevoel en ernstige gedachte dat er iets gigantisch mis was met mij….
Ik verdrong ook deze emoties want ja ik wilde niet dat iedereen bleef denken dat ik slachtoffertje wilde zijn.
Ik ben veel gaan schrijven om het allemaal een plaatsje te gaan geven en dat was uiteindelijk ook het antwoord waarom ik me in hemelsnaam zo vreselijk voelde.
Door het van me af te schrijven kwam ik er meer en meer achter dat mijn leed en pijn niet om mijn gestrande huwelijk ging of verlies van mijn gezin (wel veel natuurlijk maar dat was niet zozeer de kern) maar ik was MEZELF helemaal finaal kwijt.
Ik was mezelf kwijt, wist niet wie ik was, wat waren mijn wensen en behoeften, waar sta IK voor, wie was Ik in godsnaam ? DAT was mijn allergrootste pijn.
Vanaf toen kwam heel langzaam de genezing op gang, beetje voor beetje.
Ik ging mezelf ontdekken en door allerlei boeken te lezen en veel te schrijven kreeg ik weer contact met mijn IK
Ook zei ik vaak tegen mezelf dat ik er mag zijn, dat ik wel goed genoeg ben, dat ik waardig ben (ook al voelde dat eigenlijk niet zo)
Wat ik jou wil vertellen is dat toen ik mijn emoties en gevoelens helemaal toe ging laten, ging omarmen en ging accepteren omdat ik de kern van mijn leed duidelijk wist, toen veranderde er veel voor mij in positieve zin.
Ik erkende voor mezelf dat ik mezelf kwijt was en dat ik dat mocht voelen van mezelf, ik was geen slachtoffer of wat dan ook.
Ook mocht ik al mijn verdriet en pijn voelen omdat ik hoogsensitief ben en nou eenmaal alles veel erger en sterker binnen krijg
Dus er kwam ruimte in mezelf om eindelijk te weten wat echt mijn pijn en verdriet was en om daarmee aan de slag te gaan verder.
Ga dus nooit je emoties en gevoelens weg duwen, weg denken, weg sturen want ze komen als een boemerang bij je terug en dan ook nog eens heftiger
Deze emoties willen door jou gezien en gehoord worden, ze willen serieus genomen worden omdat ze alles over jou zeggen.
Ga ermee aan de slag, ga een gesprek aan met je gevoelens, vraag waarom ze bij jou zijn
Geef jezelf over aan je verdriet en boosheid en voel ook echt dat ze er mogen zijn, geloof mij, of ze verzachten of ze vertrekken want ze zijn gezien en gehoord.
Net als een kind die dat ook heel graag wilt en verdient.
Dit is zo ontzettend belangrijk om toe te laten om daarna te kunnen transformeren en te leren.
Ik ben zo dankbaar dat ik mezelf heb gevonden, ik weet mijn wensen en behoeften, ik weet mijn grenzen, ik weet wie ik in de kern ben en ben ook super trots op mezelf
Ik mag echt zeggen dat ik mezelf super leuk vind zowel in al mijn tekorten en mindere kanten als mijn mooie kanten.
Wil jij hier meer over weten mail me dan gewoon terug door op beantwoorden te klikken
Heb je hulp nodig mail me dan ook terug
Wil je dat ik met je mee kijk wat jij voor jezelf kan doen mail me dan ook terug, dan help ik je heel graag
Want ook JIJ BENT HET WAARD !
