Tja HSP’er zijn…Je bent ermee geboren, je bent het wel of je bent het niet, een beetje HSP bestaat niet dus deal er maar mee.
Dat werd mij al snel duidelijk. Tja toen ik er voor de eerste keer mee geconfronteerd werd door er een boek over te lezen dat ik toevallig tegen kwam, ging voor mij de lamp aan. Ik dacht en voelde echt “dat boek is voor mij geschreven”
Er ging een nieuwe wereld voor me open, alleen maar herkenning en erkenning, geweldig eigenlijk wat ik allemaal las omdat ik heel erg lang het gevoel had dat ik niet begrepen werd, ik was zwaar op de hand en dat soort dingen. Ik kon (en nog steeds) gevoelens van anderen oppikken, sferen aanvoelen, gemoedstoestanden van anderen overnemen, zowel positieve als negatieve (dat laatste is echt niet leuk) En tegelijkertijd wist ik dus niet wat van mij is of van de ander, ik kon het niet scheiden.
HSP een kwaal of toch een geschenk..??
Nu jaren later vind ik het nog steeds wel eens een kwaal waar ik niet onderuit kan. Ik heb geen filter zoals ‘normale’ mensen hebben, die gewoon altijd heerlijk in hun eigen energie kunnen zitten en niets overnemen van anderen. Ben ik ergens geweest met veel mensen moet ik even bijtanken en mezelf ff afsluiten om het allemaal een plaatsje te geven. Al die indrukken, al die emoties die mensen bij zich dragen onbewust, al die sferen die her en der hangen en die ik oppik, al die ‘niet gezegde woorden’ of ‘niet zo bedoelde woorden’ of gewoon al het ‘ongesprokene’ wat ik feilloos aanvoel maar ook niet kan plaatsen, laat staan verwerken.
Al die mensen die het eigenlijk helemaal niet zo goed met mij voorhebben maar heel leuk in mijn gezicht doen…ahaa ik heb het wel door !
Afijn het leven van een HSP’er gaat zeker niet over rozen, soms wel hoor maar dan zitten er toch nog wat doorns aan !
Ach ja, ik weet dit al jaren en kan er al jaren mee omgaan, het feit dat ik mezelf echt goed heb leren kennen door er enorm veel boeken over te hebben gelezen en dat ik eigenlijk ook precies weet waar ik wel en niet tegen kan, wanneer ik wel of geen rust nodig heb, wanneer ik iets niet of juist wel moet doen, is toch heerlijk eigenlijk. Het beestje heeft sinds jaren een naam gekregen en daardoor weet ik nu echt heel zeker dat er niks mis is aan mij of met mij maar dat ik deze gave gewoon heb (of kwaal in sommige gevallen) Toen ik nog helemaal niks van HSP had gehoord dacht ik dus wel dat er serieus iets mis was met mij en dat maakte me juist heel onzeker, heel kwetsbaar en alleen, maar nu ben ik eigenlijk gewoon trots dat ik bij de 20% club hoor van de hele wereld…gaaf toch !
Belachelijke stempels en schandalige medicijnen !
Wat ik wel heel verschrikkelijk vind is dat er zoveel kinderen en jongeren nu de stempel krijgen van ADHD, ADD, PDD-NOS, autisme en nog veel meer van dat soort termen wat eigenlijk bij de bron, bij de kern gewoon een HOOG SENSITIEF KIND is, een High Sensitive Person, EEN HOOG GEVOELIG PERSOON. Ik krijg zoveel klanten in mijn praktijk met een ‘probleem kind’
Jazeker heel erg voor de ouder als het kind niet lekker in zijn vel zit, zich heel slecht kan concentreren, van het ene moment nog heel lief en rustig en vervolgens binnen een paar sec helemaal losgeslagen is. Zeker vermoeiend ook voor het kind bij wie ik echt voel dat hij/zij ook totaal niet weet waarom het zich zo voelt. Waarom huilt ze zo snel, waarom trekt hij zich zo erg terug, waarom wil ze altijd met rust gelaten worden, waarom slaat hij andere kinderen en is hij zo agressief, waarom heeft ze zo weinig vriendinnen, hoe komt het dat hij op school wat achter loopt en de juffrouw niet bij kan houden…en zo nog tig meerdere vreemde eigenschappen.
Ja vervolgens worden deze kinderen volgestopt met medicijnen om het kind zo normaal mogelijk te laten gedragen en om in de hersenen het een en het ander recht te zetten of juist op te heffen, kortom de kinderen moeten pillen slikken om processen in de hersenen te verdoven of juist te activeren..SCHANDALIG !
Hier krijg ik iets van want het kind is gewoon HOOG GEVOELIG of HOOG SENSITIEF die in deze wereld is gezet om voor positieve energie te zorgen, om onze energie in totaliteit te veranderen en bij te dragen aan al wat positief is. Daar kom ik gelukkig dan snel genoeg achter bij mij in de praktijk dat het DAT dus is en stuur de ouder naar huis met dit gegeven. Thuis worden meteen de letters HSP gegoogeld en ja hoor alle kenmerken worden herkend bij het kind. Ik krijg reacties terug dat er nu zoveel duidelijkheid is, eindelijk weten ze wat er aan de hand is, eindelijk kunnen ze ook met die pillen stoppen want het kind heeft gewoon een hele andere aanpak nodig dan de andere ‘normale’ kinderen. Eindelijk !
Het is maar precies hoe je het kind benaderd en of het wel of niet begrepen wordt en een wereld van verschil welk etiket het opgeplakt krijgt.
Een HSP’er begeleiden
Ik heb nu een jonge meid in de praktijk die ook HSP is..althans daar ben ik vorige maand achter gekomen toen ze bij mij een reading kwam doen. Tijdens de reading voelde ik haar onzekerheden, voelde ik vreselijk veel blokkades en remmingen bij haar en ze vertelde me ook van haar jarenlange strijd met de boze buitenwereld. Toen ik haar vertelde dat er helemaal niks met haar aan de hand is en dat ze ook niet gek is maar juist HSP is keek ze me aan of ze water zag branden. Alle kwartjes vielen en er was voor haar alleen maar heel veel herkenning en erkenning.
Ik heb haar een boekje gegeven over HSP en ze is alleen maar blij, blij dat ze eindelijk wordt begrepen, blij dat ze zichzelf eindelijk mag leren kennen, blij dat ze niet ziek is in haar hoofd (ja dat dacht ze echt) zoveel viel op z’n plaats dat ze nu alleen maar heel opgelucht is en zich ook een stuk bevrijd voelt. Nu weken later is ze met de pillen gehalveerd en komt ze stukje bij beetje steeds dichter bij haar zelf, steeds dichter bij haar eigen echte kern en alleen al het feit dat ze zichzelf erkent is al een hele grote stap in de goede richting.
Ik geef haar handvatten en opdrachtjes mee naar huis om thuis te oefenen in afsluiten voor de energie van anderen, ze leert met haar oefeningen om zichzelf te beschermen zodat ze niet meer alles absorbeert en bij haar eigen energie blijft. Dat alleen al maakt voor haar een wereld van verschil en ze voelt zich een heel stuk energieker en niet meer zo vlug moe. Sommige oefeningen hebben ook echt wat tijd nodig om dat automatisch toe te passen en het helemaal eigen te maken maar wij hebben er het volste vertrouwen in dat ze helemaal gaat opbloeien en echt gelukkig gaat worden.
Ieder mens verdient dit, dat is het geboorterecht voor iedereen, gelukkig zijn en veel eigenwaarde en eigenliefde ervaren. Ik ben zo blij dat ik voor veel mensen het verschil kan maken door mijn gave te gebruiken en te voelen dat iemand niet ziek is in zijn hoofd maar juist een hele krachtige ziel is die gewoon super gevoelig is. Kijk op mijn website voor meer informatie wie ik ben en wat ik doe en als je hulp nodig hebt voor jezelf, voor je partner, kind of wie dan ook, dan wil ik je heel graag helpen.
Liefs Anita
www.praktijkheeljeziel.nl
