Ik hoor je nog praten tegen me aan de telefoon of ik iets voor je kon betekenen want je man was net overleden en je wilde gewoon contact en wat antwoorden…ja tuurlijk zei ik en we maakten een afspraak in mijn praktijk.
Goh dacht ik toen je binnen kwam, wat een lieve leuke spontane meid en je ging zitten aan mijn tafel tegenover mij. Je gaf me de foto van je man en ik kreeg contact met hem, wat een lieve mooie dingen zei hij over jou, hij vertelde me hoe jij je voelde, hij vertelde wat hij van je vond en hij vertelde ook waarom hij was gestorven, dat waren hele zware lastige dingen voor je want dat wil je niet horen en/of begrijpen omdat je daar nog lang niet aan toe was.
Jij was alleen maar aan het rouwen, je kon het niet begrijpen vanuit de lessen van de ziel die hij nu had doorstaan en die jij moest gaan doorstaan. Maar ik vertelde ze toch tegen je want ik kreeg het door van diegene waar jij zo ontzettend veel van hield, die jij ontzettend miste en je kon zijn plotselinge dood niet bevatten en dat vond ik zeker niet gek.
Je liet me praten en praten, maar ik praatte niet….ik was puur een doorgeefluik, jouw man praatte tegen je en je vond het zalig. Hij vertelde waarom hij dit zelf had gekozen voordat hij in dit leven kwam, hij vertelde dat jullie dit samen hadden afgesproken voordat jullie in dit leven kwamen om dit door te maken en dat jullie daarom jaren geleden bij elkaar moesten komen, wat jullie lessen waren, wat jullie van elkaar hadden geleerd in dit leven en dat hij zeker wachtte op je als jouw tijd zou aanbreken.
Je vond de reading heerlijk en je genoot enorm. Je fleurde helemaal op en je ging anders weg dan toen je kwam…stralend
Een paar weken later belde je weer, je vond het zo fijn en je kon er echt op teren maar je voelde je weer inzakken en je wilde weer een sessie…ja tuurlijk altijd welkom
En daar stond je weer, eigenlijk al stralend want je wist dat je weer contact ging krijgen en weer daar op kon gaan teren. Ja hoor daar was ie weer, hij vertelde weer dingen waar jij mee verder kon, hij wist je weer te raken met van alles maar hij vertelde ook dat je eens wat egoistischer zou moeten worden en meer aan jezelf moest gaan denken, jezelf niet moest gaan aanpassen aan anderen en hij vertelde weer tegen je via mij dat je zijn dood moest gaan begrijpen, nee niet moest maar het zou jou een hoop verdriet en ellende verder schelen als je het anders kon gaan zien.
Ik gaf je een boek mee over de lessen van de ziel en dat je alles in het leven eigenlijk van te voren zelf al had uitgekozen, waarom dat je je eigen lessen uitkiest en met wie en wat er van te leren valt, en toen vertelde je mij hoe dat je man was gestorven.
Hij vertrok die avond voor een heerlijk partijtje squash met een vriend van hem en tijdens dat partijtje viel hij neer en stierf ter plekke aan een hartaanval, geen afscheid, helemaal niks ! daar zat je thuis met jullie zoon van toen een jaar of 14. Dag schat tot dadelijk, ben over een uurtje weer thuis, maar hij kwam nooit meer thuis.
Je ging weer weg, altijd weer stralend en zo ontzettend dankbaar, goh wat was je een vreselijke dappere vrouw die net zo oud was als ik en die dit moest meemaken, ikzelf die toendertijd ook prive in een hele verdrietige fase zat maar dat was helemaal niks vergeleken met jouw situatie, je hebt geen idee wat voor spiegel jij mij toen voor hield en dat ik mijn situatie anders kon bekijken en veel meer kon relativeren, eigenlijk schaamde ik me toch wel dat ik mijn probleem zo vreselijk vond en veel verdriet had en dat jij stralend tegenover me aan tafel zat met zo’n onvoorstelbaar verlies.
Je absorbeerde ook alles wat ik via je man tegen je zei. En ja na een paar weken belde je weer, of je weer mocht komen, zo bescheiden was je ook nog…
Je kwam weer binnen en je zei met een stralende lach “altijd zo fijn om bij jou te komen” oh wat een mooie dankbare woorden dacht ik. Je had zoals gewoonlijk die mooie glimlach en kwam weer super sterk over maar voor mij hoef je je niet in te houden hoor, zei ik vaak tegen je, laat je eigen maar eens een keer flink gaan, je hebt zoveel verdriet, je zei elke keer “als ik hier ben en je hebt contact met hem dan ben ik gewoon echt gelukkig” en ja dat voelde voor mij als waarheid want ik kon voortaan ook dwars door je heen prikken…
Ik voelde immers ook jouw ziel want daar had ik ook contact mee, ik voelde je pijn en leed en moest jou ook vertellen wat jouw ziel nodig had, waar jouw behoeften en wensen waren want dat kreeg ik door. Ik vertelde je waar je aan moest gaan werken, dat je meer aan jezelf moest gaan denken, waar je blokkades en remmingen zaten en wat je daaraan moest gaan doen, je pikte het weer gelijk op en nam mijn advies zeer ter harte.
Oh ja het boek wat je had geleend had je weer bij, zo’n dikke pul in 2 dagen uitgelezen en wat had je er veel van opgestoken, geweldig !! zei je, ik zie en voel nu zijn dood ook anders, ik kan er anders naar kijken en heb er meer vrede mee, alsof ik het nu meer accepteer en dat voelt heerlijk. Ja zei je, ik mis hem vreselijk maar het is niet meer zo ondraaglijk..
Ik snap nu ook meer van alles wat je de vorige keer zei over die lessen van de ziel en dat alles moet lopen zoals het loopt, dat alles voorbestemd is. Nou,dacht ik, dat is zeker fijn en ik vond het geweldig dat je alles zo goed oppikte van me.
Tot de volgende maar weer, zei je toen je weer ging en je kon er weer ff tegenaan.
Maanden verstreken en toen belde je weer, ja het was alweer een tijdje geleden en je had een vriend ondertussen gekregen, of je weer langs mocht komen ? tuurlijk zei ik..
Je kwam met je nieuwe vriend, weer stralend als altijd, ik dacht altijd, hoe krijgt ze het elke keer weer voor elkaar om ondanks haar pijn en leed er toch nog zo stralend uit te zien. Ik voelde meteen dat deze nieuwe man maar eigenlijk een soort van afleiding voor je was maar dat gaf niks, hij verzachtte het leed nog meer voor je en ik was alleen maar blij voor je.
De sessie liep weer mooi en je man gaf me weer duidelijke aanwijzingen voor je waar je weer mee verder kon. “goh altijd zo fijn om hier te zijn, dan is het net alsof hij naast me zit en ik weer lekker bij hem ben”
En ik genoot ook zeker dat ik een vrouw als jou hiermee kon helpen en steunen.
Paar maandjes later belde je op of je een afspraak kon maken voor een vriendin van je en of jij dan mee mocht komen, ja tuurlijk gezellig !!
Je kwam met je vriendin die een reading kreeg maar ze kon een paar dingen die ik zei tegen haar niet goed plaatsen, “luister” zei je tegen haar, “als Anita dit zegt dan is het echt zo, neem dat maar gewoon van mij en haar aan, ze zegt niet zomaar iets dus dit klopt gewoon en anders kan dit nog gaan gebeuren en is het iets toekomstigs”
Ik moest van binnen wel lachen en was tegelijk ontroerd dat jij zo sterk in mij geloofde. Na deze reading hoorde ik een tijdje niks van je en toen kwam je zoveelste telefoontje, je zei nog net niet “met mij”.
Ik hoorde aan je stem dat iets niet goed was en dat zei je ook “ik heb slecht nieuws, ik heb kanker en ben opgegeven” oh my god jeetje zei ik, mag ik weer bij je komen zei je. Daar was je weer met je kraaloogjes, alsof er niks aan de hand was. Ik heb je ziel weer gelezen en nee het zag er inderdaad niet goed uit voor je maar ik vertelde je niet dat jouw ziel klaar was met deze reis en dat je ziel vlug terug wilde naar zijn tweelingziel…je man..
Ik heb me ingehouden omdat ik wilde dat je nog flink kon gaan genieten, had ik moeten zeggen tegen je dat je binnen een hele korte tijd zou sterven omdat ik dat zo voelde en door kreeg, nee ik koos ervoor om je te laten denken dat je nog best een tijdje mee zou gaan want ik wilde je besparen..was dit dom of slim ? ik weet het niet maar ik weet wel dat ik het met mijn allerbeste bedoeling deed voor jou.
Ik heb je wel wat aanwijzingen gegeven wat je de komende tijd kon gaan doen en had weer een heerlijk contact met je man die zich zo enorm aan het verheugen was, en daar straalde je weer, je gaf zowat licht…hahaha
Zo enorm mooi was het, hij vertelde je ook wat je wel en niet moest gaan doen de komende tijd en dat je zeker niet naar de buitenwereld moest gaan kijken maar naar je eigen gevoel en wensen. Je vertelde me ook dat je door mij zo enorm was gegroeid en zoveel van me had geleerd, ook dat je de eerste paar keren bij mij moeite had met mijn uitleg over de lessen van de ziel en dat je daar verdriet over had.
Je zei “in het begin had ik best moeite met het begrijpen hoe de ziel in elkaar zit en wat de lessen zijn van de ziel want ik kon alleen maar in mijn verdriet zitten, maar nu na zoveel sessies bij jou snap ik het helemaal en heb daarom echt berusting gekregen in zijn dood”
Ook vertelde je van je vriendin die mij best confronterend vond in haar sessie, dat je tegen haar had gezegd “ja dat is Anita gewoon, die zegt precies waar het op staat en wind er geen doekjes omheen, ze is soms kei hard maar wel heel duidelijk en je weet precies wat je aan haar hebt en waar je aan toe bent” haahaha geweldig vond ik dat !
Je vertrok na die sessie maar het was anders, normaal zwaai ik je uit aan de deur en zeg je heel lacherig “nou tot de volgende maar weer” maar nu liep je weg zonder dat te zeggen, je keek ineens achterom en liep naar me toe en je zei “even een knuffel” daar stonden we dan midden op straat en ik voelde je broze lijf en kreeg een verdrietig en toch heel blij gevoel.
Nu achteraf ben ik zo blij dat we dat gedaan hebben en het was net alsof we werden gestuurd om dat te doen, alsof je man dit aangaf en jou een ingeving gaf om mij te knuffelen omdat hij beter wist..want een kleine 2 weken later kreeg ik van je vriend het bericht dat je was overleden..
Wow daar schrok ik enorm van en heb ook gehuild, ik had zo’n verdriet, hoe kan zo’n mooie lieve zorgzame vrouw die mij ook altijd zo goed begreep, die alles wat ik haar aanraadde ook werkelijk deed, die mij ook geweldig vond, die zoveel steun en raad bij mij vond, die mij ook vaak spiegelde zonder dat ze dat zelf wist, die mijn readingen opslurpte, en die altijd in mij geloofde nu zomaar ineens weg vallen binnen 2 weken.
Maar gelukkig weet ik ook heel erg goed hoe blij en gelukkig je nu bent, eindelijk samen met je man, met je zielenmaatje, al je leed en verdriet en pijn die zo onnoemelijk scherp en zwaar voor je waren zijn nu weg en geheeld. Ik ben heel blij voor je dat je je rust en geluk weer gevonden hebt maar ik mis je al wel en ik ga je ook meer missen want je bent een pracht mens en een super vrouw !!
Ik ben super trots op je en ben heel blij dat ik al die jaren er voor je kon zijn en je verdriet en leed kon verzachten en helen.
En voor jullie zoon wordt heel goed gezorgd !!
Heel veel liefs van mij en tot de volgende xxx
